Rubberproductieproces

Rubber is een elastisch materiaal dat doorgaans wordt verkregen uit de latex van rubberbomen of synthetische bronnen. Het vertoont een uitstekende elasticiteit, slijtvastheid en verouderingsbestendigheid, waardoor het op grote schaal wordt gebruikt in verschillende toepassingen, zoals de productie van banden, afdichtingen, pijpen, rubberen kussens en meer. Het productieproces van rubberproducten omvat vaak verschillende belangrijke verwerkingsstappen, zoals kauwen, compounderen, kalanderen, extrusie, gieten en vulkaniseren. Elke stap speelt een cruciale rol bij het bepalen van de prestaties en kwaliteit van de eindproducten. Hieronder vindt u een gedetailleerd overzicht van het productieproces van rubberproducten.

1. Kauwen:

Het ruwe rubber en de additieven worden gemengd en verwarmd in de rubberbreker om het rubber zachter te maken, de hechting te verbeteren en de onzuiverheden die het bevat te verwijderen.

Sleutelfactoren: Controle van tijd, temperatuur, mechanische kracht en soorten/verhoudingen van kauwmiddelen.

2. Compounding:

In de menger worden het rubber en diverse additieven (zoals vulkanisatiemiddelen, antiverouderingsmiddelen, vulstoffen etc.) gelijkmatig gemengd om de prestaties van rubberproducten te verbeteren.

Sleutelfactoren: onder meer type, verhouding en volgorde van de additieven, bereidingstemperatuur en -tijd, mengintensiteit.

3. Agendabeheer:

Het gemengde rubber wordt door de kalandermachine tot dunne platen of dunne stroken geperst voor daaropvolgende verwerking en vormgeving.

Sleutelfactoren: Controle van de kalendertemperatuur, snelheid, druk, rubberhardheid en viscositeit.

4. Extrusie:

Het rubber wordt door de extrusiemachine geëxtrudeerd tot doorlopende stroken materiaal met een specifieke dwarsdoorsnedevorm, die wordt gebruikt om rubberproducten in buizen, staven of andere complexe vormen te vervaardigen.

Sleutelfactoren: Controle van de temperatuur, druk, snelheid, matrijskopontwerp van de extrusiemachine, enz.

5. Vormen:

Het rubbermateriaal wordt in de mal geplaatst en onder invloed van verwarming en druk vult het de malholte en krijgt het de gewenste vorm.

Sleutelfactoren: matrijsontwerp, temperatuur, druk, tijdcontrole, hoeveelheid rubber en vloei-eigenschappen.

6. Vulcanisatie:

De gevormde rubberproducten worden in de vulkanisatieoven geplaatst en de vulkanisatiereactie wordt uitgevoerd onder een bepaalde temperatuur, tijd en druk, zodat de rubbermoleculen worden verknoopt, waardoor de mechanische sterkte, slijtvastheid en verouderingsweerstand van de rubber worden verbeterd. rubber.

Sleutelfactoren: Controle van vulkanisatietemperatuur, tijd, druk, type/hoeveelheid vulkanisatiemiddel en verknopingsdichtheid en structuur

De gedetailleerde uitleg hierboven schetst de belangrijkste verwerkingsstappen bij de productie van rubberproducten, waarbij de juiste werking en controle van elke stap cruciaal zijn bij het bepalen van de kwaliteit en prestaties van de uiteindelijke rubberproducten.