Formowanie gumy Formowanie wtryskowe wyrobów gumowych
Niestandardowe produkty formowane wtryskowo
Formowanie tłoczne
Podczas formowania tłocznego mieszankę gumową wprowadza się do wnęki formy i przykłada się ciśnienie w celu sprasowania materiału do pożądanego kształtu. Następnie wykorzystuje się ciepło do utwardzania gumy. Metoda ta jest powszechnie stosowana do wytwarzania produktów takich jak uszczelki, uszczelnienia i części samochodowe.
Formowanie wtryskowe
Formowanie wtryskowe polega na wtryskiwaniu stopionej gumy do formy pod wysokim ciśnieniem. Proces ten idealnie nadaje się do wytwarzania skomplikowanych i precyzyjnych części, w tym komponentów samochodowych i towarów konsumpcyjnych. Obtrysk i formowanie wtryskowe to odmiany tego procesu, polegające na integracji gotowych części metalowych z wnęką formy przed wtryskiwaniem gumy.
Formowanie transferowe
Łącząc aspekty formowania tłocznego i wtryskowego, formowanie przetłoczne wykorzystuje odmierzoną ilość gumy w ogrzewanej komorze. Tłok wciska materiał do wnęki formy, dzięki czemu nadaje się on do produkcji złączy elektrycznych, przelotek i małych precyzyjnych części.
Wyrzucenie
Wytłaczanie stosuje się do tworzenia ciągłych odcinków gumy o określonych kształtach przekroju poprzecznego, takich jak węże, rurki i profile. Guma jest przetłaczana przez matrycę w celu uzyskania pożądanej konfiguracji.
Utwardzanie (wulkanizacja)
Utwardzanie lub wulkanizacja polega na sieciowaniu łańcuchów polimeru kauczukowego w celu zwiększenia wytrzymałości, elastyczności i odporności na ciepło. Osiąga się to poprzez zastosowanie ciepła i ciśnienia do formowanego produktu gumowego, typowymi metodami obejmującymi utwardzanie parą, gorącym powietrzem i mikrofalami.
Klejenie gumy z metalem
Specjalistyczny proces łączenia gumy z metalem tworzy produkty, które łączą elastyczność gumy z wytrzymałością metalu. Element gumowy jest wstępnie formowany lub formowany, umieszczany na metalowej powierzchni za pomocą kleju, a następnie poddawany działaniu ciepła i ciśnienia w celu wulkanizacji lub utwardzenia. Proces ten chemicznie wiąże gumę z metalem, tworząc solidne i trwałe połączenie, które ma kluczowe znaczenie w zastosowaniach wymagających zarówno tłumienia drgań, jak i wsparcia konstrukcyjnego.
Mieszanie
Mieszanie polega na mieszaniu surowców gumowych z różnymi dodatkami w celu wytworzenia mieszanki gumowej o określonych właściwościach. Dodatki mogą obejmować utwardzacze, przyspieszacze, przeciwutleniacze, wypełniacze, plastyfikatory i barwniki. Mieszanie to zazwyczaj przeprowadza się w młynie dwuwalcowym lub mieszalniku wewnętrznym, aby zapewnić równomierne rozprowadzenie dodatków.
Przemiał
Po wymieszaniu mieszanka gumowa poddawana jest procesom mielenia lub mieszania w celu dalszej homogenizacji i ukształtowania materiału. Ten krok usuwa pęcherzyki powietrza i gwarantuje jednorodność masy.
Przetwarzanie końcowe
Po utwardzeniu wyrób gumowy może zostać poddany dodatkowym procesom, obejmującym przycinanie, odtłuszczanie (usuwanie nadmiaru materiału) i obróbkę powierzchniową (taką jak powlekanie lub polerowanie) w celu spełnienia określonych wymagań.
Zastosowanie części gumowej
Materiały do formowania gumy
Każdy rodzaj gumy ma odrębny zestaw właściwości, dzięki czemu nadaje się do określonych zastosowań. Wybór materiału gumowego zależy od takich czynników, jak przeznaczenie, warunki środowiskowe, temperatura, narażenie chemiczne i pożądane właściwości fizyczne.
Oto kilka podstawowych rodzajów gumy:
Kauczuk naturalny (NR):
Kauczuk naturalny, pozyskiwany z lateksowego soku drzewa kauczukowego (Hevea brasiliensis), znany jest ze swojej wysokiej elastyczności i sprężystości. Powszechnie stosowany w oponach, obuwiu i produktach konsumenckich, ma ograniczoną odporność na ciepło i chemikalia.
Kauczuk syntetyczny:
Kauczuki syntetyczne, tworzone sztucznie w procesach chemicznych, oferują szeroki zakres właściwości. Niektóre popularne typy obejmują:
Kauczuk styrenowo-butadienowy (SBR)
Szeroko stosowany ze względu na doskonałą odporność na ścieranie i trwałość, często spotykany w oponach samochodowych i taśmach przenośnikowych.
Kauczuk polibutadienowy (BR):
Ceniony za wysoką sprężystość i elastyczność w niskich temperaturach, powszechnie stosowany w produkcji opon oraz jako modyfikator udarności w tworzywach sztucznych.
Kauczuk nitrylowy (NBR):
Wykazuje wyjątkową odporność na olej, paliwo i chemikalia, dzięki czemu nadaje się do uszczelek, uszczelek i pierścieni typu O-ring w sektorze motoryzacyjnym i przemysłowym.
Kauczuk butylowy (IIR):
Znany z nieprzepuszczalności gazów, idealny do dętek opon, okładzin wewnętrznych zbiorników do przechowywania środków chemicznych i korków farmaceutycznych.
Neopren (CR):
Zapewnia doskonałą odporność na warunki atmosferyczne, ozon i olej, jest popularnym wyborem do pianek, węży i uszczelek samochodowych.
Monomer etylenowo-propylenowo-dienowy (EPDM):
Ceniony za odporność na ciepło, warunki atmosferyczne i promieniowanie UV, często stosowany w pokryciach dachowych, uszczelnieniach samochodowych i zewnętrznej izolacji elektrycznej.
Kauczuk silikonowy (VMQ):
Znany z doskonałej odporności na ciepło i właściwości izolacji elektrycznej, powszechnie stosowany w urządzeniach medycznych, naczyniach kuchennych, zastosowaniach motoryzacyjnych oraz jako uszczelniacz.
Fluoroelastomery (FKM):
Wysoka odporność na chemikalia, wysokie temperatury i oleje, powszechnie stosowana w zastosowaniach wymagających wyjątkowej odporności chemicznej, takich jak uszczelnienia i uszczelki w przemyśle chemicznym i lotniczym.
Kauczuk chloroprenowy (CR):
Znany również jako neopren, zapewnia dobrą odporność na warunki atmosferyczne i ozon. Jest często używany w zastosowaniach wymagających równowagi właściwości fizycznych, takich jak kombinezony i pasy przemysłowe.
Poliuretan (PU):
Łącząc właściwości gumy i tworzywa sztucznego, kauczuk poliuretanowy jest ceniony za swoją odporność na ścieranie i nośność. Jest powszechnie stosowany w kołach, tulejach i elementach maszyn przemysłowych.